dijous, 3 de maig del 2007

DEMA ESCOCIA. DEMA PASSAT NOSALTRES!

A Escòcia la gent té banderes escoceses als seus cotxes.
El parlament escocès es va reestablir l'any 1999, fa ben poc.
La majoria de gent reacciona positivament: "És clar que voto SNP, no necessitem per res aquella gent de Londres per tirar endavant, aquest país és molt ric".
El partit SNP (Partit Nacional Escocès) diu "It’s time", és l'hora.
La independència no serà imminent. El partit vol convocar un referendum l'any 2010, d'aquí a tres anys.
L'argument principal del partit Labour ha estat que la independència d'Escocia seria una ruïna econòmica per Escòcia.
Escòcia seria un país independent amb 5,1 milions d'habitants. Noruega en té 4,7, Dinamarca 5,4 milions.
El partit SNP diu que Irlanda, amb 4,2 milions d'habitants té ara una economia excel.lent. El país, que no fa gaire s'independitzà de Gran Bretanya, va atreure a moltes multinacionals quan va baixar els impostos dels beneficis.
Gent famosa com Sean Connery i empreses importants Escoceses dónen suport al SNP.
Les eleccions (diu aquest diari) les estan seguint a altres llocs amb molt interès. "Per exemple a Espanya, on Catalunya (7,1 milions d'habitants) somnia per la independència. Fins hi tot, a la seu principal del SNP, hi treballa un periodista català. Els escocesos són el nostre exemple, diu en Xavier Solano i Bello, un politicòleg. "Jo ajudo l'SNP i alhora aprenc com haurem de fer-ho nosaltres).



diari: VOLKSKRANT
Schotland droomt zich onafhankelijk
‘We hebben er in één nacht 1200 opgehangen’, zegt Michael Matheson trots, wijzend op gele bordjes met zijn naam erop, die aan lantarenpalen in de omgeving hangen. ‘We hebben een ijzersterke campagnemachine.’

Matheson (36) is lid van het Schotse parlement namens de Scottish National Party (SNP), de partij die streeft naar afscheiding van het Verenigd Koninkrijk. De afgelopen dagen ging hij van deur tot deur om stemmen te winnen in ‘zijn’ gebied, het stadje Fallkirk, tussen Glasgow en Edinburgh.

De meeste mensen reageren enthousiast op Matheson, die in 1999 – het jaar dat Schotland weer een eigen parlement kreeg – de jongste nationale politicus was. ‘Natuurlijk stem ik SNP, zegt een man met een Schots vlaggetje op zijn auto. ‘We kunnen prima voor onszelf zorgen, we hebben die lui uit Londen niet nodig. Dit land is stinkend rijk.’

Vandaag kan een historische dag worden voor de SNP. Volgens de peilingen wordt de voormalige linkse splinterpartij – de leus tijdens deze campagne: It’s time – voor het eerst de grootste. In dat geval wordt leider Alex Salmond, een joviale econoom, premier.

Daarmee is afscheiding van de Britse unie (het ongemakkelijke huwelijk uit 1707) nog lang geen feit. ‘We hebben beloofd pas in 2010 een referendum te houden’, zegt parlementariër Matheson. ‘Mensen kunnen ons eerst drie jaar beoordelen op onze resultaten. Een stem voor de SNP is dus niet automatisch een stem voor onafhankelijkheid. Dat heeft ons veel goodwill opgeleverd.’

De campagne ging gepaard met veel verbaal geweld. Met name de Labour-regering doet er alles aan een overwinning van de SNP af te schilderen als rampzalig. Dagelijks vlogen Labour-ministers uit Londen over om te waarschuwen voor de gevaren van onafhankelijkheid.

De ironie wil dat de regering-Blair in 1999 een Schots parlement en een nieuw kiesstelsel invoerde om de nationalisten de wind uit de zeilen te nemen. Maar vanwege onder meer de onvrede over de oorlog in Irak lijken veel Schotten lokaal Labour te willen afstraffen.

Dat neemt niet weg dat onafhankelijkheid het ultieme doel is van de SNP. Op de website www.snp.org is het kopje ‘independence’ prominent.

De EU telt intussen veel landen die net zo groot of kleiner zijn dan Schotland, en veel daarvan zijn zeer succesvol, redeneert de SNP. Met 5,1 miljoen burgers zit het land tussen Noorwegen (4,7 miljoen) en Denemarken (5,4 miljoen) in.

De SNP wijst ook op het voorbeeld van buurman Ierland (4,2 miljoen inwoners), dat dankzij een verlaging van de winstbelasting een magneet werd voor grote internationale bedrijven.

‘Dit is de beste kans die we ooit hebben gehad’, zegt Tom Coleman (62), inwoner van Fallkirk en sinds de jaren zeventig SNP-lid. De ex-zakenbankier wuift alle bangmakerij van Labour weg. ‘We hebben hier nog voor eeuwen aan grondstoffen waarmee we verder kunnen.’

Hij stipt een twistpunt aan tussen de unionisten en nationalisten: de olierijkdom van Schotland. De 1,5 miljard aan olie-euro’s die maandelijks in de Britse schatkist vloeit, komt vooral uit Schotse wateren. De twee kampen bestoken elkaar met cijfers waaruit al dan niet blijkt of Schotland op eigen benen zou kunnen staan.

Beide zijden zetten beroemdheden in. Acteur Sean Connery, trouw SNP-donateur maar woonachtig op de Bahama’s, heeft gezegd terug te keren naar Schotland als onafhankelijkheid in zicht komt. Ook bekende zakenmensen als de ex-topman van Royal Bank of Scotland en de oprichter van de Schotse garageketen Kwik-Fit steunen de SNP.

De unionisten sloegen terug met krantenadvertenties waarin Manchester United-coach Alex Ferguson en enkele voetballers tegen afscheiding ageerden. Uiteraard lieten ze niettemin weten trots te zijn op hun afkomst. ‘Als Schotland roept, staan we klaar.’

De verkiezingen worden ook elders met aandacht gevolgd, bijvoorbeeld in Spanje, waar Catalonië (7,1 miljoen inwoners) droomt van onafhankelijkheid. Op het SNP-hoofdkwartier werkt zelfs een Catalaanse perswoordvoerder. ‘De Schotten zijn ons voorbeeld’, zegt Xavier Solano i Bello, een politicoloog. ‘Ik help de SNP graag en doe tegelijkertijd ervaring op voor onze eigen zaak.’